Korona Günlükleri 23

Herkese Merhabalar,

Yahudi takvimine göre Pesah Bayramının kutlandığı bir günün ardından bu yazıyı kaleme alırken bir yandan umutlu bir yandan da hafif bir buruk ruh halindeyim. Hamursuz Bayramı olarak da bilinen bu bayram, Yahudilerin Mısır'daki esaretten kurtuluşlarını andıkları bir bayramdır. Geleneksel olarak geniş ailelerin bir araya geldiği, dev gibi masalarda onlarca farklı yemeğin yapıldığı bu bayram gecesinde biz de aile olarak interaktif bir şekilde bir araya geldik. Yıllardır bu bayram gecelerinde bir araya gelmek rutin bir şey idi, fakat bu defa benim içim de büyük bir heyecan vardı. Tüm aile yıkandık ve güzel kıyafetler giydik aynı bir bayram gecesinde ailemizin evine gidermiş gibi. "Zoom" dan işi organize etmek bana düştü, babam okunacak duaları bir şekle sokup bizlere kısaltılmış bir program hazırladı ve gelenek yerini buldu. Israel, Türkiye ve İngiltere buluşmasını teknoloji sayesinde gerçekleştirdik. Herkes masalarının resimlerini paylaştı, evinde tek başına hazırlanan bayrama özel yemekler de herkes başarı göstermiş, asla yapılmayacağı düşünülen bir çok yemek başarı ile pişirilmişti. Yeni gençler olarak annelerin yemeklerinin bir sonraki jenerasyona geçmeyeceği düşüncesi vardı ya artık öyle bir şey kalmadı. Gece rahat uyuyabiliriz Pırasa Köftesi bir sonra ki nesile aktarılmıştır bu sene itibarı ile. Bayram masasında çocuklar bile sessiz bir şekilde okunan duaları dinleyip sessizce yerlerinde oturdular, hatta gündüzden ailenin büyükleri ile beraber bu organizasyon olacağının heyecanını dile getirdiler. Herkes kaybettiklerinin neler olduğunu bir kez daha anladı. Dualar ve ritüellerin tamamlanmasından sonra da yemeğimizi yedik ailece. Bu Bayram gecesinde ilk defa 4 kişilik bir masa oldu hayatımda, buruk olma sebebim bu idi benim. Ama umutulu olan yanım da her ne olursa olsun ailemizin bir arada olması idi. Araya mesafeler de girse, sokağa çıkma yasakları da olsa biz bir arada idik masada. Ailenin büyükleri de bizleri gördüğünde gülümseyen yüzlerini eksik etmediler ve bu gülücükler hepimize en büyük bayram hediyesi oldu. Bu vesile ile tüm Yahudi dostlarımın bayramını da kutlamak isterim.

Bu bayram bir ulusun özgürlüğü kazanma hikayesidir ve biz tüm dünya olarak özgürlüklerimizi sorgulama halindeyiz. Her gün yaptığımız bazı şeylerin elimizden alınmış olduğu bu günlerde en çok özlem duyduğum şey özgürlük. İstediğim zaman, istediğimi yapabilmek. Halbuki şu anda 65 yaş üstü ve 20 yaş altı insanların sokağa çıkmaları yasak. Kendi ihtiyaçlarını kendileri gideremeyecek durumda olanlara etrafları yardım etse de, istediğiniz zaman sokağa çıkamamak ne kadar zor. Elimizde iken farkında olmadığımız en önemli şey özgürlüğümüzmüş meğer. Ne işe gitmekte, ne de sokağa çıkmakta özgür değiliz şu anda, hatta seyahat özgürlüğümüz de yok. Yani hadi gel gidelim desek, gideceğimiz yer il sınırları içinde olması gerek, kaldı ki gitmek için de hiç bir sebep yok bir yere. Karamsar bir tablo gibi duruyor gerçekten, fakat burada yine bu bayram bana rehberlik ediyor ve umudumu hiç bir zaman kaybetmememi söylüyor. Ümitsiz yaşamak çok zordur, bu günlerde herkes bazen karamsarlığa kapılıyor ama şunu unutmamak lazım her gecenin bir de sabahı vardır. Şu anda karanlık dışarısı biliyorum ama elbet aydınlanacak ve güneş doğduğunda elimizdekilerin değerini bilmeliyiz. Toplumlar olarak da dayanışmanın önemini anlamalı ve virüs sonrasında herkes birbirine destek vermeli. Bir çok kişinin hayatı virüs öncesi gibi olmayacak, fakat ümidi yine kaybetmemek gerek çünkü kapanan her kapı açılacak yeni bir kapı demektir. Bu sürecin sonunda ruhen pozitif kalmayı başaran herkes çok daha iyi yerlere gelecektir. Karamsarlık bizi bir yere götürmeyecek, onun için aydınlığa inanalım hep beraber. Ve unutmayalım ki her şeyin başı sağlık, bugünlerde bunu çok daha iyi anladık..

Evde Kalın, Sağlıklı Kalın, Ümit Edin...

Jacko