Korona Günlükleri 28

Herkese Merhabalar,

Günlerden hangi gün olduğunun ucu kaçtı. Günlük yazacak şeylerinde de sonu geldi. Her gün aynı ev, her gün aynı işler yapılıyor. Çocuklar düzene alıştı, ev düzeni oturdu. Dehşet monoton bir hayata dönüştü her şey. Online ders programları havalarda uçuşuyor, okulların velilerin sırtına yüklediği yüzlerce sayfa ödev de cabası. Onlar da haksız değiller, bir şeyleri yapmaya çalışıyorlar fakat herkes gibi okullar da ters ayakta yakalandı bu işe. Hep duyardım Amerika'da "Home school" olayını biraz da imrenirdim, bu evde kalış bana bu işin görüldüğü kadar da kolay olmadığını gösteriyor. Her çocuk, başka şekilde ve farklı bir hızda öğreniyor. Evde olası bir eğitimin güzel olan yanı birebir olması olur ama o da sosyalleşmeyi yok eder. Öğretmenlerin de işlerinin ne kadar zor olduğunu herkes anlamıştır bu Korona günlerinde, evde 1-2 çocuğa hakim olmakta bu kadar zorluk çeken bizler, her daim 15-20 çocuk ile uğraşan öğretmenlere biraz daha saygı göstermeliyiz. Şu gerçek yalnız, biz o yaşlarda iken 40 kişilik sınıflara hakim olan öğretmenler ve o sistem de artık yok. Onun için geçmişe bakıp "ah nerde o eski günler" demek de anlamlı değil.

Kitap okumaya döndüm, geceleri film seyrederek harcadığım vaktin artık bana bir şey kazandırmadığını görüp standart hayatıma geri dönmeye çalışıyorum. Okumak iyi geldi mesela, bu rutine dönmek ve olayı kabullenmek kısmının ilk aşaması. Böylece tamamlanmış oldu bu aşama, sırada yavaştan normalleşme çalışmaları gelecek ardındanda yenilenme çabaları. Bu iş herkese temizlik yaptırıyor en çok da buna seviniyorum işin doğrusu.

İnsan yeni bir şeye başlamak için güç arar kendinde. Mesela diyete Pazartesi başlanır ya da spora. Neden diye sorarım hep kendime. Bu sorunun cevabını öğrenmek için araştırmak lazım, ben pek bunun üzerine araştırma yapmadım fakat kendi fikrim var bu konuda. Bana göre motivasyon elde edebilmek için insan bir başlangıç arar kendine. İleri bir tarih koyarak kendini o güne motive etmeye çalışır çünkü o anda yapmak çok fazla güç ve kararlılık ister. Mesela ben çok kararlı olduğum şeyleri anında yaparım ama zor gelen şeyler için ileri yönelik hedefler koyarım. İleriye koyduğum bu zaman zarfında da kendimi motive etmeye çalışırım. Karar almak ve uygulamak iki farklı durumdur. Karar almak kolay olan, uygulamak ise zor olan. Aldığım kararı uygulamak bir disiplin ister, işte herkese zor gelende bu kısım. Bu zor gelen kısmı aşmak için tarihi ileri atıp kendimi o güne kadar motive etmeye çalışırım. Karar vermeden evvel insan düşünür, hesabını yapar ve bir karar verir, fakat bu kararı uygularken bu kadar da kolay işlemez prosedür. Alınan kararları uygulamaya hızlı döken insanlar genelde hayatlarının büyük kısmında daha rahat ve mutlu insanlar, en azından benim saptamam bu yönde. Bir karar almadan evvel çok düşünen, eksisini artısını tartan ve uygulama aşamasına gelen kişi daha sonra bunu uygulamakta başarısız olur çok defa. Halbuki işe hızlı giren daha da hızlı bitirir gibi geliyor bana. Bu virüs sayesinde herkes mutlaka bazı kararlar alacak, düşünecek, plan yapacak vakit çok ne de olsa. Fakat bakalım kaç kişi aldığı bu kararları uygulayacak ve hayatını değiştirecek. 

Sevgiyle Kalın, Evde Kalın, Planınızı Yapın...

Jacko....