Korona Günlükleri 30

Herkese Merhabalar,

Dün olan en önemli olay annem ve babamı ziyaret etmemdi. Bir önceki gün elektrikleri kesilmiş ve 7 saat elektriksiz kalmışlardı, telefonların şarjı bitince, TV de olmayınca çok sıkılmışlar. Ben de onlara birer tane mobil pil götürdüm ki, bir daha bu olursa bari telefonsuz kalmasınlar. Neredeyse 30 gündür evdeler. 65 yaş yasağı gelmeden ben onlara yasak koymuştum sağolsunlar uydular ve sağlıkları şu an için gayet iyi. Gitmişken ufak bir işleri vardı sokakta onu da halletmiş oldum, kapının önünden içeri girmeden de olsa onlarla konuşmak yüzlerini görmek çok iyi geldi. Her ne kadar annem "gel oğlum balkonda oturalım bir şey olmaz" dese bile ben kuralı bozmamak adına içeri girmedim. Tabii onlarda üzüldü ben de çok üzüldüm buna ama olsun sağlıklı kalalım elbet bu iş bitince bol bol vakit geçiririz yan yana. Bir de olay yaşadım ki tüm görüşlerimin ne derece doğru olduğunu görmüş oldum. İsim vermeden anlatacağım tüm olayı ki kimse zan altında kalmasın. Bir ihtiyaçlarını gidermek adına alışverişe gittim onlar için, maalesef alışveriş yapılan yere uzunca bir süre malzeme gelmeyeceği için annem az da olsa evinde bulunsun istiyordu. Malum 65 yaş üzeri oldukları için sokağa çıkıp alışveriş yapamıyorlar. Gittiğim yerde ki tüm malzemeler satın alınmış idi. Herkes ihtiyacının 10 katını stoklarken, ihtiyacı olan insanlar ile ellerindekinin onda birini bile paylaşmayı düşünememişler. İnsanların bu bencillikleri gerçekten çok kötü bir şey. Bunu yaşayınca da doğal olarak bu konuda fikirlerimi yazmak geldi içimden. Eğer paylaşmadan, panik halinde sadece kendimizi düşünerek yaşarsak ne olur? İşte bugün olduğu gibi bazıları evlerinde ihtiyaçlarının 10 misline sahip iken bazıları ise elleri boş boyunları bükük kalır. Paylaşmak bu hayata içinde ki en büyük gayelerimizden biri olmalı. Ne demiş Jack London "Erdem olan; elinde kalan son ekmeği yanındaki sokak köpeğiyle paylaşmak değildir. Erdem olan; köpek kadar açken elinde kalan son ekmeği yanındaki sokak köpeğiyle paylaşmaktır." Bu lafta da anlatıldığı gibi insanların erdemli oldukları ellerinde her şey varken onları paylaşmalarından gelmez, asıl erdem elimizde az şey varken de paylaşabilmektir. Biz insanoğlunun en beceremediği şeylerden bir tanesidir bu maalesef. Hayat rutin giderken paylaşımcı görünen bir çok insan maalesef bu günlerde gerçek yüzlerini gösteriyor. 2 gün sokağa çıkma yasağı olacak diye evine 15 tane ekmek alan kişi bilmiyor mu ki o ekmeklerin bir kısmı evde başka bir şey yiyemeyen bir başka ailenin ihtiyacıdır. Bunu düşünememek bir konu, ama bunu düşünüpte "bana ne ya" demek başka bir konu. Düşünemeyen insanlara adına üzülüyorum sadece, fakat bunu düşünecek kapasiteye sahip olupta "bana ne " diyen insanlara acıyorum. İnsanlıklarını önce kendilerini düşünmek adına yok sayan bu tarz kişiliklerin dünya üzerinde ki sayısının her geçen gün artmasını ise acı çekerek izliyorum. Çok yardımsever bir tanıdığıma bir gün sormuştum, " Neden bu kadar yüklü bağışlar yapıyorsun" diye, bana verdiği cevap her gün kulaklarımda çınlamaya devam ediyor,"Başkaları ile paylaşılmayan zenginlik, zenginlik değildir evladım." Evet işte bu yaşlı beyefendinin de dediği gibi her şey paylaşıldıkça güzel olur, insan paylaştıkça gelişir bence. Maalesef ki günümüzün paraya dayalı düşünce yapısında, büyük çoğunluk bu duyguları ve bu düşünceleri kaybetti. İşte bundandır ki, çok şeye sahip olan zenginler ile bir şeye sahip olmayan fakirler arasında ki uçurum giderek artıyor. Çözüm ne mi? Çözüm paylaşmak; sahip olduğumuz değerleri sahip olmayan, bir şekilde sahip olmayı başaramamış insanlar ile paylaşınca inanın çok daha mutlu olacak insanoğlu. Bencil olup, sadece kendimizi düşünerek yaşarsak biz mutlu oluruz belki, paylaşımcı olursak ise başkalarını da mutlu edebiliriz. Başka birini mutlu etmek en az kendinizi mutlu etttiği kadar iyi hissettirmiyor ise bu konu hakkında tekrar düşünmesi lazım herkesin.

Sevgiyle Kalın, Evde Kalın, Paylaşmayı Unutmayın..

Jacko