Korona Günlükleri 36

Herkese Merhabalar,

1 gün aranın ardından kafayı toparlayıp tekrar yazmaya devam ediyorum. Bu 1 gün ara yazmak için alışkanlığın önemi hakkında bayağı şey öğretti bana. Sadece yazmak değil her türlü alışkanlık ve bunlardan kurtulmak ya da yerine yenisini eklemek. Evde durduğumuz neredeyse 40ncı güne geldik en çok rahatsız eden alışkanlıklarımızdan uzaklaşmış olmamız herhalde. Bu herkes için geçerli, çocuklar okula gitme rutininden uzaklaşıp alışkanlıklarını bir kenara atarken, yetişkinler işe gitme alışkanlıklarını ya da yaşam alışkanlıklarını bir kenara atmaktan yana rahatsız. Hafta sonu gezme alışkanlığı, spor yapma alışkanlığı, çalışma alışkanlığı derken bir baktım ki hayatımda bir sürü bu şekilde alışkanlık mevcut ve bu süreç beni bu alışkanlıklarımdan uzaklaştırdığı için rahatsız ediyor. Peki nedir alışkanlık? Gün içerisinde düşünmeden yaptığımız şeyler alışkanlıklarımızdır. Sabah kalkınca diş fırçalamak gibi, oturduğunuz sandalyenin ayarı gibi, sabah içtiğiniz kahve gibi. Alışkanlıklarımız doğrultusunda hareket ederken ne yaptığımızın farkında olmayız. Otomatik pilotta gibi hareket ederiz.Bunlar hareket alışkanlıkları, bir de yaşam alışkanlıklarımız var ki bunlardan uzaklaşmak bugünlerde herkese zor geliyor. Çünkü şartlı bir şekilde hayatı yaşamaya çok alıştık. Rutinde yaşayıp, alışkanlıklarımızı sürdürerek yaşamak herkese çok kolay geliyor. Halbuki insan her daim yeniliklere açık olması gerekmez mi? Bu kadar tekdüze yaşamaktan zevk almak kolay değil. Bence alışkanlıklarımızı koruyarak risk almadan yaşamaya çalışıyoruz. Cepteki 5 lira dışarıdaki 10 lira meselesi gibi. Yapmayı bildiğimiz kolay olan, üç aşağı beş yukarı neticesini biliyoruz ve bu netice bizi memnun ediyor. Halbuki yeni bir şey denemek bir risk, bu riski alarak kendimizi konfor alanımızdan uzaklaştırmak ve yeni bir deneyim yaşamak insana korkutucu geliyor."Beynin, özellikle de insan beyninin en etkileyici yönlerinden biri, önüne gelen neredeyse bütün işleri öğrenme esnekliğine sahip oluşudur."diyor Incognito kitabındaDavid Eagleman. Peki madem beyin bunları öğrenmeye ve uygulamaya bu derece müsait neden alışkanlıklardan vaz geçmek bu kadar zor. Ben bunu yetiştirildiğimiz ortama bakarak yorumlamanın en doğrusu olduğunu düşünüyorum. Statükocu bir aileden, yeniliklere açık bir çocuk çıkması kolay değildir. Armut dibine düşer güzel atasözüdür ama biraz karamsar gelir bana her zaman. Tabii ki yetiştirildiğimiz ortam ve özellikle aile yapısı önemli etken ama kabuğu kırmak insanın elinde her zaman. Değişime açık olmak, değişmeyi istemek birinci kural olması lazım bunu yaparken. Buna kimileri disiplinsizlik diyebilir, çok da haksız sayılmazlar. Disipline ihtiyaç olunan yerler var hayatımızda fakat her olayı disiplin ile çözemeyiz. Doğru bildiğini, sadece kendinin bildiğini yaparak asla ilerlemek mümkün değildir. Değişime ve gelişime açık olmalıyız ki ileri gidebilelim. Alışkanlıklarımızı sorgulamalıyız ki değişime açık olalım ve böylece yeni tadlara yer açalım hayatımızda. Bu korona sayesinde evlere kapandığımız günler hepimize yeni alışkanlıklar kazandırıyor istemeden. Bu yeni alışkanlıkları istemeden de olsa kazanmak bizim ilerki hayatlarımız için eşsiz birere deneyim olacak. Alışmış olduğumuz bazı şeyler olmadan da yaşanabildiğini görüyor olmanın değerini bugün anlıyor olmamız kolay değil. İlerleyen günlerde, virüs konusu kapanınca bu yeni alışkanlıklar ile eski alışkanlıklarımız kavgaya tutuşacak emin olun. İşte o günler geldiğinde yeniliği gerçekten istedik mi, yoksa zoraki yapıp fabrika ayarlarına mı döneceğiz sorusu en eğlenceli konu olacak. 45 yıllık alışkanlıkların 45 günde değişmesini beklemek tabii ki hayalcilik ama bazı rutinleri değiştirme gücünü hissetmek bile bence harika.Franz KafkaünlüDönüşümkitabında "Herkes beraberinde taşıdığı parmaklıkların ardında yaşıyor."diyor. Bu parmaklıkların dışına çıkarsak orada yenilikler var ve bu yenilikler başlangıçta bize zor da gözükse uzun vadede bizi mutlu edecek yenilikler olabilir.

Sevgiyle Kalın, Evde Kalın, Yeniliklere Açık Olun..

Jacko