Korona Günlükleri 49

Herkese Merhabalar,

49ncu defadır sizlere keyifle ulaşıyorum. Okuyan, yorum yapan, paylaşan, bana özleden destek mesajları atan her birinize teşekkür ederim. Sayenizde güzel bir yolculuğa çıktım, hem sizlerle hem de kendimle dertleştim bu süreç içinde. İnişlerim çıkışlarım, karamsar olduğum veya çok umut dolu olduğum günleri burada çekinmeden anlattım. 

Daha sonra bir adım ileri gittim ve haftada bir gün Yazar ve Kitap tanıtımları yaptım, ki bu yazılar sizlerden çok destek aldı. Hayatım boyunca yapmak istediğim bu tarz bir aksiyonu Covid 19 sayesinde gerçekleştirmiş oldum.

Geçmiş 49 yazı ve 64 günün bana en büyük mirası bu yazılar olacak. Kendi adıma şunu öğrenmiş oldum bu Korona günleri sayesinde. İnsanın bir şeyi istemesi yeterli değil, bunu istemenin yanı sıra gerçekleştirmek için harekete geçmeli. Sadece isteyerek ve harekete geçmeyerek kendimize en büyük kötülüğü yapıyoruz istemeden de olsa.

Korona günlerinde evde karamsar olduğum zamanlar çok oldu, fakat zaman geçince şunu rahatlıkla söyleyebilirim ki, karamsarlık hiç bir şeye çare değil. Durumu analiz edip çözmek adına uğraşmadığınız sürece, sadece karamsar olmak zaten sınırlı olan günlerinizin sayısını kesinlikle azaltacaktır. İleriye yönelik önlem almakta sıkıntı yok, fakat bunu ah ile vahlar arasında yapmaya da gerek yok.

Korona'yı herkes kendi göre yaşar dedim geçenlerde, çok yakınımdakiler de bile (ben dahil) bu konuda tutarsızlıklar olduğu çok aşikar ama varsın olsun, herkes kendi yolunu çizecek bu günlerin ardından. Belki de sistemin istemeden bize öğreteceği bu olur. Bireysel karar alma ve uygulama. Gnele uyma eğilimi, korona ile beraber değişiyor sanki. Etrafta sürü psikolojisi ile hareket eden bir çok kişi, kendi yollarını seçip bu yolda ilerliyorlar. Konu fiziksel sağlık olunca kolayca alınan bu kararlar, acaba korona sonrası ruhsal sağlık konusunda da alınabilecek mi?

"Yeni düzende her şey çok farklı olacak". Geçtiğimiz 1-2 hafta içersinde içinde bulunduğum her online eğitim ya da zoom toplantısında en çok duyduğum cümle bu. Ne farklı olacak ki, bence insanlar daha da acımasızca birbirlerinin omuzlarında yükselmeye devam edecek. İlk yazılarımdan beri aynı yerdeyim, değişmeyen fikirlerimin başında bu fikir geliyor. Yeni düzen çok daha acımasız, çok daha az empati ile başlayacak. Maalesef ki bu günlerin ardından kapitalizm canavarı ağzını daha da büyük açıp, bizi afiyetle yeme çabasını hızlandıracak. Bunu atlatmamızın tek yolu, birlik ve beraberlik. Bir şekilde elde edilmiş her şeyimizi, bir şekilde bunları elde edememiş insanlar ile paylaşmak için elimizden geleni yapmamız lazım. Dünya'nın Yeni Düzen'de en çok ihtiyacı olacak olan gelir dengesinin sağlanması olacaktır. Bu dengeyi devletler veya dev markalar sağlamayacaktır, bu dengeyi sağlaması gereken bağımsız halk kitleleri olacaktır. Bundan sonra bireylerin güçlü olacağı bir düzen kurulması en büyük isteğimidir. Her ne kadar ütopya gibi dursa da eğer hayal etmezsek asla gerçekleştiremeyiz.

Ufak bir alıntı ile yazımı tamamlıyorum..

"Lüksler zamanla ihtiyaç haline gelir ve yeni zorunluluklar ortaya çıkarır. Insanlar belli bir lükse alıştıklarında bir süre sonra onu kanıksarlar. Onu yaşamlarında hep bulundururlar ve bir süre sonra onsuz yaşayamaz hale gelirler."Hayvanlardan Tanrılara : Homo Sapiens, Youval Noah Harari

Sevgiyle Kalın, Dışarı Çıkmaya Hazırlanın...

Jacko